Yüzümü dönüp bir cevap beklediğim gökyüzünde mi,
Elimdeki fotoğrafta mısın?
Hatıramda kalan gülüşünde mi,
Yerin iki metre altında mısın?

Fırtına seni de üşütür, güneş yakar mı?
Gözyaşımı yağmurdan, sesimi rüzgârdan ayırır mısın?
Aramıza giren mesafe mi, zaman mı?
Bilmem parmağını tutan o küçük kızı hâlâ hatırlar mısın?

Artık en yakının baş ucundaki bu servi mi?
Her şeyi bilir de yukarıdan bakar mağrur…
Ona sarılsam ellerim sana değer mi?
Kalpte bitmeyen umut, biçare kalır şuur.

Şimdi toprağı deriyorum elimdeki yanıtsız sorularla,
Çiçeklere su veriyorum bütün derdim buymuşçasına,
Geçmiyormuş bu acı, ağlamakla, zamanla, şiir yazmakla,
Uyanıp seni göreceğim günü beklemek tek avuntu bana.